به مناسبت زادروز قیصر امین پور؛
قیصر امین پور 2 اردیبهشت ماه 1338، در شهرستان گتوند شوشتر، از شهرهای بختیاری نشین شمال استان خوزستان متولد شد.
به گزارش چی 24 به نقل از ایمنا:
به گزارش ایمنا، قیصر در گفتگویی از کودکی اش گفته بود: «من قیصر امین‌پور ، متولد دوم اردیبهشت 1338 در گتوند هستم؛ جایی بین دزفول و شوشتر در استان خوزستان. نام پدرم مراد و مادرم فرنگیس است. در دو یا سه سالگی بودم که مادرم فوت کرد. دو تا برادر دارم که یکی از آن ها تنی و دیگری ناتنی است که هر دو برای من، مثل هم عزیز هستند و چهار تا هم خواهر دارم. من در واقع فرزند کوچک مادر خودم هستم. پدرم در همان دزفول، کارمند سازمان آب و برق و مادرم خانه‌دار بود.»
قیصر امین پور از جمله کسانی بود که رشته های تحصیلی مختلفی را تجربه کرد. در سال 1343 تا 1344 در مکتب خانه تحصیل کرد و تحصیلات ابتدایی اش را در سال 1345 تا 1349 در گتوند گذراند. در سال 1350 تا 1357 دوره راهنمایی و دبیرستان را در دزفول به پایان رساند و پس از گرفتن دیپلم تجربی، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته دامپزشکی در دانشگاه تهران آغاز کرد. در سال 1358، از رشته دامپزشکی انصراف داد و به جمع دانشجویان رشته علوم اجتماعی پیوست. اما در سال 1363، مجددا رشته خود را تغییر داد و در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، تا این که در سال 1369، دوره دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی را آغاز کرد و در بهمن 1376، از رساله پایان نامه اش با عنوان "سنت و نوآوری در شعر معاصر"، با راهنمایی "محمدرضا شفیعی کدکنی" شاعر، مدرس دانشگاه، محقق و نویسنده و همکاری "اسماعیل حاکمی" استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران و "تقی پور نامداریان" شاعر و پژوهشگر ایرانی و استاد ادبیات فارسی دفاع کرد و موفق به دریافت مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. این پایان‌نامه در سال 1383، از سوی انتشارات علمی و فرهنگی انتشار یافت.
قیصر امین پور که تجربه تدریس در مقطع راهنمایی را در فاصله سال های 1360 تا 1362، در کارنامه خود داشت از سال 1367 تا 1370، در "دانشگاه الزهرا" و از سال 1370 تا 1386، در "دانشگاه تهران" به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. امین پور در سال 1382، علی رغم تمایلش از سردبیری "سروش نوجوان" استعفا داد و از مهرماه همان سال از فعالیت های مطبوعاتی اش فاصله گرفت و همراه "كامران فانی"، "حسن انوری"، "محمد علی موحد"، "یدالله ثمره"، "سلیم نیساری" و "هوشنگ مرادی كرمانی" به عضویت "فرهنگستان ادب و زبان فارسی" درآمد.
فعالیت های هنری امین پور از سال 1358 آغاز شد، او در شکلگیری "حلقه هنر و اندیشه اسلامی" نقش داشت و به جمع گروه شعر آن پیوست و همگام با سایر شاعران فعال حوزه هنری، در بسیاری از شب‌های شعر برگزار شده شرکت کرد و در تشکیل جلسات شعرخوانی و نقد و بررسی شعر و تشویق و ترغیب شاعران جوان نقش مؤثری داشت. قیصر در همان سال با افرادی چون "سید حسن حسینی" شاعر، و پژوهشگر معاصر، "سلمان هراتی" شاعر معاصر ایرانی، "محسن مخملباف" نویسنده و کارگردان، "حسام‌الدین سراج" خواننده و نوازنده، "محمد علی محمدی"، "یوسف علی میر شکاک" شاعر، طنزپرداز و منتقد سیاسی، "حسین خسروجردی" نقاش، مجسمه‌ساز، رمان نویس، و ... همکاری داشت. گروهی که "بنیانگذاران جوان حوزه هنری" نام گرفتند. بعدها چهره هایی مانند "سهیل محمودی" شاعر، نویسنده و مجری، "ساعد باقری" شاعر و مجری تلویزیون، "محمدرضا عبدالملکیان" شاعر معاصر، "عبدالجبار کاکایی" نویسنده، شاعر و زبان شناس، "فاطمه راکعی" نماینده مجلس ششم شورای اسلامی، و "علیرضا قزوه" نویسنده و شاعر معاصر نیز به آنان پیوستند. البته 8 سال بعد یعنی در سال 1366، قیصر امین پور به همراه بسیاری از هم‌دوره‌ای هایش، از حوزه هنری خارج شد.
از دیگر نهادهایی که امین پور در شکل گیری آن ها نقش داشت می توان به "هفته نامه سروش" و "دفتر شعر جوان" اشاره کرد. امین پور طی سال های 1360 تا 1371، به همراه دوستان نویسنده و شاعرش "بیوک ملکی" نویسنده و شاعر ادبیات كودك و نوجوان و "فریدون عموزاده خلیلی" نویسنده ادبیات کودک و نوجوان و روزنامه‌نگار، "هفته نامه سروش" را طراحی و منتشر کرد و در سال 1368، "دفتر شعر جوان" را راه اندازی کرد، سپس از سال 1367 تا 1383 سردبیر ماهنامه ادبی- هنری "سروش نوجوان" مجله ای که از فروردین 1367 تا 1385 چاپ می شد، بود. قیصر امین پور پیش از آن که به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی اش بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبان هاست.
از نیمه دوم دهه شصت بود که قیصر به ثبات زبان و اندیشه در شعرش دست یافت. هرچند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند. دو دفتر "به قول پرستو" و "مثل چشمه - مثل رود" آوازه خوبی دارند.
قیصر امین پور در آخرین روزهای سال 1377، دچار سانحه تصادف شده و به شدت مجروح شد. شدت جراحات وارده به حدی بود که امین پور به دفعات تحت عمل های مختلف جراحی قرار گرفت و برای ادامه معالجات، مدت کوتاهی به کشور انگلستان اعزام شد. او در سال 1381، تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفت و بهبودی نسبی یافت. سرانجام در ساعت 3 بامداد روز سه شنبه 8 آبان 1386، در "بیمارستان دی" درگذشت. پیکر این شاعر در زادگاهش "گتوند دزفول" و در کنار مزار شهدای گمنام این شهرستان به خاک سپرده شد. آرامگاه این شاعر فقید، با طراحی "حسین خسرو جردی" ساخته شد و در سال 1389، مصادف با سومین سالگرد درگذشت قیصر در گتوند رونمایی شد.
12168/135/8
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanew
به گزارش ایمنا، قیصر در گفتگویی از کودکی اش گفته بود: «من قیصر امین‌پور ، متولد دوم اردیبهشت 1338 در گتوند هستم؛ جایی بین دزفول و شوشتر در استان خوزستان. نام پدرم مراد و مادرم فرنگیس است. در دو یا سه سالگی بودم که مادرم فوت کرد. دو تا برادر دارم که یکی از آن ها تنی و دیگری ناتنی است که هر دو برای من، مثل هم عزیز هستند و چهار تا هم خواهر دارم. من در واقع فرزند کوچک مادر خودم هستم. پدرم در همان دزفول، کارمند سازمان آب و برق و مادرم خانه‌دار بود.»
قیصر امین پور از جمله کسانی بود که رشته های تحصیلی مختلفی را تجربه کرد. در سال 1343 تا 1344 در مکتب خانه تحصیل کرد و تحصیلات ابتدایی اش را در سال 1345 تا 1349 در گتوند گذراند. در سال 1350 تا 1357 دوره راهنمایی و دبیرستان را در دزفول به پایان رساند و پس از گرفتن دیپلم تجربی، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته دامپزشکی در دانشگاه تهران آغاز کرد. در سال 1358، از رشته دامپزشکی انصراف داد و به جمع دانشجویان رشته علوم اجتماعی پیوست. اما در سال 1363، مجددا رشته خود را تغییر داد و در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، تا این که در سال 1369، دوره دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی را آغاز کرد و در بهمن 1376، از رساله پایان نامه اش با عنوان "سنت و نوآوری در شعر معاصر"، با راهنمایی "محمدرضا شفیعی کدکنی" شاعر، مدرس دانشگاه، محقق و نویسنده و همکاری "اسماعیل حاکمی" استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران و "تقی پور نامداریان" شاعر و پژوهشگر ایرانی و استاد ادبیات فارسی دفاع کرد و موفق به دریافت مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. این پایان‌نامه در سال 1383، از سوی انتشارات علمی و فرهنگی انتشار یافت.
قیصر امین پور که تجربه تدریس در مقطع راهنمایی را در فاصله سال های 1360 تا 1362، در کارنامه خود داشت از سال 1367 تا 1370، در "دانشگاه الزهرا" و از سال 1370 تا 1386، در "دانشگاه تهران" به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. امین پور در سال 1382، علی رغم تمایلش از سردبیری "سروش نوجوان" استعفا داد و از مهرماه همان سال از فعالیت های مطبوعاتی اش فاصله گرفت و همراه "كامران فانی"، "حسن انوری"، "محمد علی موحد"، "یدالله ثمره"، "سلیم نیساری" و "هوشنگ مرادی كرمانی" به عضویت "فرهنگستان ادب و زبان فارسی" درآمد.
فعالیت های هنری امین پور از سال 1358 آغاز شد، او در شکلگیری "حلقه هنر و اندیشه اسلامی" نقش داشت و به جمع گروه شعر آن پیوست و همگام با سایر شاعران فعال حوزه هنری، در بسیاری از شب‌های شعر برگزار شده شرکت کرد و در تشکیل جلسات شعرخوانی و نقد و بررسی شعر و تشویق و ترغیب شاعران جوان نقش مؤثری داشت. قیصر در همان سال با افرادی چون "سید حسن حسینی" شاعر، و پژوهشگر معاصر، "سلمان هراتی" شاعر معاصر ایرانی، "محسن مخملباف" نویسنده و کارگردان، "حسام‌الدین سراج" خواننده و نوازنده، "محمد علی محمدی"، "یوسف علی میر شکاک" شاعر، طنزپرداز و منتقد سیاسی، "حسین خسروجردی" نقاش، مجسمه‌ساز، رمان نویس، و ... همکاری داشت. گروهی که "بنیانگذاران جوان حوزه هنری" نام گرفتند. بعدها چهره هایی مانند "سهیل محمودی" شاعر، نویسنده و مجری، "ساعد باقری" شاعر و مجری تلویزیون، "محمدرضا عبدالملکیان" شاعر معاصر، "عبدالجبار کاکایی" نویسنده، شاعر و زبان شناس، "فاطمه راکعی" نماینده مجلس ششم شورای اسلامی، و "علیرضا قزوه" نویسنده و شاعر معاصر نیز به آنان پیوستند. البته 8 سال بعد یعنی در سال 1366، قیصر امین پور به همراه بسیاری از هم‌دوره‌ای هایش، از حوزه هنری خارج شد.
از دیگر نهادهایی که امین پور در شکل گیری آن ها نقش داشت می توان به "هفته نامه سروش" و "دفتر شعر جوان" اشاره کرد. امین پور طی سال های 1360 تا 1371، به همراه دوستان نویسنده و شاعرش "بیوک ملکی" نویسنده و شاعر ادبیات كودك و نوجوان و "فریدون عموزاده خلیلی" نویسنده ادبیات کودک و نوجوان و روزنامه‌نگار، "هفته نامه سروش" را طراحی و منتشر کرد و در سال 1368، "دفتر شعر جوان" را راه اندازی کرد، سپس از سال 1367 تا 1383 سردبیر ماهنامه ادبی- هنری "سروش نوجوان" مجله ای که از فروردین 1367 تا 1385 چاپ می شد، بود. قیصر امین پور پیش از آن که به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی اش بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبان هاست.
از نیمه دوم دهه شصت بود که قیصر به ثبات زبان و اندیشه در شعرش دست یافت. هرچند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند. دو دفتر "به قول پرستو" و "مثل چشمه - مثل رود" آوازه خوبی دارند.
قیصر امین پور در آخرین روزهای سال 1377، دچار سانحه تصادف شده و به شدت مجروح شد. شدت جراحات وارده به حدی بود که امین پور به دفعات تحت عمل های مختلف جراحی قرار گرفت و برای ادامه معالجات، مدت کوتاهی به کشور انگلستان اعزام شد. او در سال 1381، تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفت و بهبودی نسبی یافت. سرانجام در ساعت 3 بامداد روز سه شنبه 8 آبان 1386، در "بیمارستان دی" درگذشت. پیکر این شاعر در زادگاهش "گتوند دزفول" و در کنار مزار شهدای گمنام این شهرستان به خاک سپرده شد. آرامگاه این شاعر فقید، با طراحی "حسین خسرو جردی" ساخته شد و در سال 1389، مصادف با سومین سالگرد درگذشت قیصر در گتوند رونمایی شد.
12168/135/8
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanew
قیصر امین پور از جمله کسانی بود که رشته های تحصیلی مختلفی را تجربه کرد. در سال 1343 تا 1344 در مکتب خانه تحصیل کرد و تحصیلات ابتدایی اش را در سال 1345 تا 1349 در گتوند گذراند. در سال 1350 تا 1357 دوره راهنمایی و دبیرستان را در دزفول به پایان رساند و پس از گرفتن دیپلم تجربی، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته دامپزشکی در دانشگاه تهران آغاز کرد. در سال 1358، از رشته دامپزشکی انصراف داد و به جمع دانشجویان رشته علوم اجتماعی پیوست. اما در سال 1363، مجددا رشته خود را تغییر داد و در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، تا این که در سال 1369، دوره دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی را آغاز کرد و در بهمن 1376، از رساله پایان نامه اش با عنوان "سنت و نوآوری در شعر معاصر"، با راهنمایی "محمدرضا شفیعی کدکنی" شاعر، مدرس دانشگاه، محقق و نویسنده و همکاری "اسماعیل حاکمی" استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران و "تقی پور نامداریان" شاعر و پژوهشگر ایرانی و استاد ادبیات فارسی دفاع کرد و موفق به دریافت مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. این پایان‌نامه در سال 1383، از سوی انتشارات علمی و فرهنگی انتشار یافت.
قیصر امین پور که تجربه تدریس در مقطع راهنمایی را در فاصله سال های 1360 تا 1362، در کارنامه خود داشت از سال 1367 تا 1370، در "دانشگاه الزهرا" و از سال 1370 تا 1386، در "دانشگاه تهران" به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت. امین پور در سال 1382، علی رغم تمایلش از سردبیری "سروش نوجوان" استعفا داد و از مهرماه همان سال از فعالیت های مطبوعاتی اش فاصله گرفت و همراه "كامران فانی"، "حسن انوری"، "محمد علی موحد"، "یدالله ثمره"، "سلیم نیساری" و "هوشنگ مرادی كرمانی" به عضویت "فرهنگستان ادب و زبان فارسی" درآمد.
فعالیت های هنری امین پور از سال 1358 آغاز شد، او در شکلگیری "حلقه هنر و اندیشه اسلامی" نقش داشت و به جمع گروه شعر آن پیوست و همگام با سایر شاعران فعال حوزه هنری، در بسیاری از شب‌های شعر برگزار شده شرکت کرد و در تشکیل جلسات شعرخوانی و نقد و بررسی شعر و تشویق و ترغیب شاعران جوان نقش مؤثری داشت. قیصر در همان سال با افرادی چون "سید حسن حسینی" شاعر، و پژوهشگر معاصر، "سلمان هراتی" شاعر معاصر ایرانی، "محسن مخملباف" نویسنده و کارگردان، "حسام‌الدین سراج" خواننده و نوازنده، "محمد علی محمدی"، "یوسف علی میر شکاک" شاعر، طنزپرداز و منتقد سیاسی، "حسین خسروجردی" نقاش، مجسمه‌ساز، رمان نویس، و ... همکاری داشت. گروهی که "بنیانگذاران جوان حوزه هنری" نام گرفتند. بعدها چهره هایی مانند "سهیل محمودی" شاعر، نویسنده و مجری، "ساعد باقری" شاعر و مجری تلویزیون، "محمدرضا عبدالملکیان" شاعر معاصر، "عبدالجبار کاکایی" نویسنده، شاعر و زبان شناس، "فاطمه راکعی" نماینده مجلس ششم شورای اسلامی، و "علیرضا قزوه" نویسنده و شاعر معاصر نیز به آنان پیوستند. البته 8 سال بعد یعنی در سال 1366، قیصر امین پور به همراه بسیاری از هم‌دوره‌ای هایش، از حوزه هنری خارج شد.
از دیگر نهادهایی که امین پور در شکل گیری آن ها نقش داشت می توان به "هفته نامه سروش" و "دفتر شعر جوان" اشاره کرد. امین پور طی سال های 1360 تا 1371، به همراه دوستان نویسنده و شاعرش "بیوک ملکی" نویسنده و شاعر ادبیات كودك و نوجوان و "فریدون عموزاده خلیلی" نویسنده ادبیات کودک و نوجوان و روزنامه‌نگار، "هفته نامه سروش" را طراحی و منتشر کرد و در سال 1368، "دفتر شعر جوان" را راه اندازی کرد، سپس از سال 1367 تا 1383 سردبیر ماهنامه ادبی- هنری "سروش نوجوان" مجله ای که از فروردین 1367 تا 1385 چاپ می شد، بود. قیصر امین پور پیش از آن که به عنوان شاعر کودک و نوجوان به شمار آید در جامعه ادبی امروز به خاطر ویژگی های شعری اش شناخته شده است و شعرهای عمومی اش بیشتر از شعرهای کودکانه و نوجوانانه اش بر سر زبان هاست.
از نیمه دوم دهه شصت بود که قیصر به ثبات زبان و اندیشه در شعرش دست یافت. هرچند جامعه ادبی او را به عنوان یک ادیب آکادمیک و استاد دانشگاه می شناسد ولی حوزه ادبیات کودکان و نوجوانان هنوز قیصر را از آن خود می داند. دو دفتر "به قول پرستو" و "مثل چشمه - مثل رود" آوازه خوبی دارند.
قیصر امین پور در آخرین روزهای سال 1377، دچار سانحه تصادف شده و به شدت مجروح شد. شدت جراحات وارده به حدی بود که امین پور به دفعات تحت عمل های مختلف جراحی قرار گرفت و برای ادامه معالجات، مدت کوتاهی به کشور انگلستان اعزام شد. او در سال 1381، تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفت و بهبودی نسبی یافت. سرانجام در ساعت 3 بامداد روز سه شنبه 8 آبان 1386، در "بیمارستان دی" درگذشت. پیکر این شاعر در زادگاهش "گتوند دزفول" و در کنار مزار شهدای گمنام این شهرستان به خاک سپرده شد. آرامگاه این شاعر فقید، با طراحی "حسین خسرو جردی" ساخته شد و در سال 1389، مصادف با سومین سالگرد درگذشت قیصر در گتوند رونمایی شد.
12168/135/8
کانال اطلاع رسانی: https://telegram.me/imnanew
مطالب مرتبط
ارسال نظر
